Projektowanie interfejsu użytkownika (UI Design) to znacznie więcej niż tylko estetyka i „ładne kolorki”. To kluczowy element tworzenia produktów cyfrowych, wpływający bezpośrednio na sposób, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcję z aplikacjami i narzędziami.
Dobry UI sprawia, że produkt jest intuicyjny i łatwy w użyciu. Bez tego trudno mówić o pozytywnym doświadczeniu użytkownika (UX). Gdy użytkownicy czują się komfortowo z interfejsem, mogą szybciej i efektywniej osiągać swoje cele. Prowadzi to do zwiększenia satysfakcji i lojalności wobec marki. Nie można też ignorować wpływu, jaki dobrze zaprojektowany interfejs ma na percepcję marki. Estetyczny i spójny design buduje profesjonalny wizerunek firmy i wyróżnia ją na tle konkurencji. Takich interfejsów czy aplikacji po prostu chce się używać.
Dla biznesu, niezależnie od branży, przywiązywanie wagi do projektowania UI swoich aplikacji i narzędzi ma bezpośredni wpływ na wyniki finansowe. Dobry UI design może znacząco przyczynić się do zwiększenia konwersji, zmniejszenia liczby błędów i zapytań do działu wsparcia. Może też poprawić efektywność pracy wewnętrznej, jeśli chodzi o narzędzia używane przez pracowników. Kiedy aplikacje są zaprojektowane z myślą o użytkowniku, minimalizuje się ryzyko frustracji i rezygnacji z usług. Jest to kluczowe w utrzymaniu konkurencyjności na szybko zmieniającym się rynku cyfrowym. Inwestowanie w UI jest zatem strategicznym posunięciem, które pomaga budować silne relacje z użytkownikami i przekłada się na długoterminowy sukces biznesowy.
Atomic Design – od szczegółu do ogółu
Atomic Design to metodyka projektowania interfejsów użytkownika wprowadzona przez Brada Frosta. To system, który pomaga tworzyć spójne, elastyczne i skalowalne projekty cyfrowe poprzez podział interfejsu na podstawowe, niepodzielne elementy – atomy. Elementy te następnie łączy się w większe całości, tworząc molekuły, organizmy, szablony i strony. Atomy to najprostsze elementy interfejsu – takie jak przyciski, ikony czy pola tekstowe. Molekuły powstają przez połączenie atomów w funkcjonalne grupy, na przykład formularz wyszukiwania składający się z pola tekstowego i przycisku. Organizmy to złożone zestawy molekuł, które razem tworzą część interfejsu, np. nagłówek strony zawierający logo, nawigację i formularz wyszukiwania.
Metodyka Atomic Design pozwala projektantom i programistom na budowanie projektów w sposób modularny, co ułatwia zarządzanie nimi, ponowne wykorzystanie komponentów i utrzymanie spójności w całym systemie. Dzięki takiemu podejściu, projektowanie staje się bardziej przemyślane i zorganizowane, to zaś pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian i skalowanie projektu. Atomic Design sprzyja również współpracy między członkami zespołu, jasno definiuje strukturę i elementy interfejsu. Przyczyania się do ułatwiania komunikacji i przyspiesza proces tworzenia. W rezultacie projekty tworzone z wykorzystaniem Atomic Design charakteryzują się większą użytecznością, lepszą spójnością wizualną oraz łatwością w utrzymaniu i rozwijaniu.
Fot. Weronika Dyląg
Wady
Rozpoczęcie pracy nad projektem według zasad Atomic Design może być czasochłonne. Zwłaszcza jeśli zespół nie ma wcześniejszego doświadczenia z tą metodologią. Konieczność analizy i zdefiniowania wszystkich elementów jako atomów, molekuł, organizmów i wyższych poziomów może prowadzić do zwiększonego nakładu pracy na etapie projektowania. Podzielenie interfejsu na najmniejsze elementy może prowadzić do nadmiernego rozbicia projektu. Może to sprawić, że utrzymanie spójności i nadzorowanie wszystkich komponentów stanie się trudne. W efekcie projekt może stać się zbyt skomplikowany i trudny do zarządzania.
Atomic Design wydaje się być szczególnie korzystny dla dużych, złożonych projektów, gdzie modularność i skalowalność są kluczowe. W przypadku mniejszych projektów, gdzie ważne są raczej prostota i szybkość, zastosowanie pełnej metodyki Atomic Design może być nadmiarowe. Jednak zasadniczą wadą tej metodyki jest fakt, że nie widzimy całego interfejsu przed jego wdrożeniem. Wymaga to nie tylko wyobraźni wizualnej od osób podejmujących kluczowe decyzje, ale i umiejętności zestawienia komponentów UI i makiety hi-fi.
Material Design vs Atomic Design?
Material Design, system projektowania wprowadzony przez Google, nie został stworzony bezpośrednio w duchu Atomic Design. Jednak obie koncepcje mają ze sobą wiele wspólnego, szczególnie jeśli chodzi o modularność i systematyczność w projektowaniu. Material Design koncentruje się na wizualnych i interaktywnych aspektach projektowania interfejsów użytkownika, oferując zbiór wytycznych, stylów, komponentów UI, wzorców projektowych oraz efektów, które mają na celu zapewnienie spójności i intuicyjności użytkowania aplikacji na różnych platformach i urządzeniach. Jest to kompleksowy system projektowania, który obejmuje zasady projektowania, odpowiednie zastosowanie kolorów, typografii, przestrzeni, ruchu oraz głębi, aby stworzyć hierarchię informacji i prowadzić interakcje użytkownika.
Chociaż Material Design nie jest opisany bezpośrednio przez pryzmat atomów, molekuł i organizmów, to jednak jego podejście do projektowania komponentów i interfejsów może być łatwo interpretowane i adaptowane w ramach metodyki Atomic Design. Komponenty Material Design, takie jak przyciski, karty, pola tekstowe itp., mogą być traktowane jako atomy i molekuły, które następnie mogą być organizowane w bardziej złożone struktury (organizmy) tworzące interfejsy użytkownika. W ten sposób, obie metodyki – choć różniące się podejściem i terminologią – podkreślają znaczenie budowania spójnych i skalowalnych systemów projektowania, które ułatwiają tworzenie intuicyjnych i estetycznie przyjemnych interfejsów użytkownika.
